De guzheng is een oude Chinese citer, die zich ontwikkelde uit een klein bamboe-instrument dat oorspronkelijk werd gebruikt door herders. Hij was zeer populair in vroeger tijden, zelfs al in de periode van de ‘Statenoorlogen’ en van de Qin-dynastie (225 tot 206 voor Christus en vroeger). De zheng heeft een langwerpige klankkast met een licht gebogen oppervlak waarover 13 tot 25 snaren gespannen zijn, die over aparte kammen lopen. Tegenwoordig worden meestal metalen snaren gebruikt, vroeger werden de snaren van zijde gesponnen. De zheng rust op twee voetstukken en wordt bespeeld met kunstnagels. Beide handen tokkelen aan de rechterzijde van de kammen, en aan de linkerzijde duwen de vingers van de linkerhand de snaren naar beneden om de toonhoogte te veranderen of versieringen aan te brengen. Het bereik van de zheng is drie tot vier octaven, het instrument heeft een unieke en veelzijdige uitdrukkingskracht en vraagt om subtiele behendigheid. De kayagum en de koto zijn de Koreaanse en Japanse familieleden van de zheng.